GUTBALANCE

Mikroflora jelitowa, IgA sekrecyjne, kalprotektyna, zonulina 

Kondycja układu pokarmowego oraz zachodzących w organizmie procesów hormonalnych i odpornościowych jest kierowana przez mikroflorę naszych jelit. Nieprawidłowa mikroflora jelit może przyczynić się do rozwinięcia lub nasilenia się chorób takich jak: alergie, atopowe zapalenia skóry, SIBO, IBS, nieswoiste zapalenia jelit czy nawet depresja. Bakterie zasiedlające jelita odpowiadają za produkcję witaminy K i z grupy B, rozkładanie i usuwanie niestrawionych resztek pokarmowych oraz wspieranie i funkcjonowanie układu nerwowego, a także za częściową syntezę serotoniny, czyli hormonu szczęścia. Skład flory bakteryjnej uzależniony jest między innymi od diety i stanu zdrowia. Rozrost bakterii flory fizjologicznej, bądź rozwój bakterii patogennych, prowadzi do zahamowania wzrostu bakterii probiotycznych, a co za tym idzie do dysbiozy jelitowej. Przyczyniają się do tego zwłaszcza nieprawidłowe nawyki żywieniowe i długotrwała antybiotykoterapia, ale także ciągły stres, niedobory żelaza i witaminy D. Na podstawie oceny składu mikroflory wdrażane jest odpowiednie leczenie, w postaci probiotykoterapii i prebiotykoterapii czyli odpowiednie kondycjonowanie jelita, będące niezmiernie ważnym elementem w profilaktyce chorób przebiegających z dysbiozą jelitową (np. choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego czy zespół jelita drażliwego).

W badaniu ocenia się:

• obecność bakterii jelitowych tlenowych i beztlenowych
• mikroflorę ochronną przewodu pokarmowego
• mikroflorę stymulującą układ odpornościowy
• mikroflorę proteolityczną odpowiedzialną za procesy gnilne
• bakterie potencjalnie chorobotwórcze
• pH i konsystencję kału
• grzyby drożdżopodobne
• grzyby pleśniowe.

Wskazania do wykonania badania:

• zwiększona podatność na infekcje wirusowe, grzybicze i bakteryjne
• objawy alergiczne, atopowe zapalenie skóry, katar sienny
• zespół jelita nadwrażliwego
• profilaktyczna ocena mikroflory jelit (szczególnie po przebytej antybiotykoterapii)
• zaburzenia ze spektrum autyzmu
• chroniczne zmęczenie
• brak motywacji i bezsilność
• zwiększenie masy ciała
• nadmierne gazy
• wzdęcia i skurcze brzucha
• naprzemienne biegunki i zaparcia
• zgaga.

Badanie sprawdzające odporność śluzówkową. Wydzielnicze (sekrecyjne) IgA to przeciwciało wytwarzane przez błony śluzowe. Ma ono zdolność wiązania się z bakteriami, wirusami czy grzybami, które dostały się do organizmu drogą oddechową lub pokarmową i pomaga w ich eliminacji. Stanowi pierwszą linię obrony organizmu. Zmniejszone sIgA obserwuje się często w przebiegu chorób alergicznych, a także przy zaburzeniach odporności. Podwyższony poziom sIgA w kale świadczy o toczącym się w jelicie miejscowym stanie zapalnym i reakcji obronnej śluzówki jelita.

Wskazania do wykonania badania:

• zaburzenia odporności
• trudne do sprecyzowania dolegliwości ze strony jelit, wątroby czy
• nerek
• podejrzenia chorób autoimmunologicznych.

Kalprotektyna jest najczęściej wykonywanym markerem stanu zapalnego jelit. Ma właściwości bakteriobójcze, gdyż hamuje zależne od cynku bakteryjne metaloproteiny. Ogranicza przyleganie patogennych bakterii do ścianek jelita, zmniejszając ich wzrost. Przyczynia się do migracji granulocytów obojętnochłonnych do skupiska stanu zapalnego i podnosi ich możliwość fagocytowania. Stężenie kalprotektyny wzrasta w przypadku zmian zapalnych lub nowotworowych i jest wprost proporcjonalne do nasilenia procesu chorobowego w obrębie jelit. Marker ten przydatny jest we wstępnej diagnostyce nieswoistych zapaleń jelit, a także u osób, które już chorują na wrzodziejące zapalenie jelita grubego czy chorobę Leśniowskiego-Crohna. Badanie kalprotektyny pozwala często na wykluczenie konieczności wykonywania inwazyjnych i nieprzyjemnych badań takich jak gastro- i kolonoskopia.

Wskazania do wykonania badania:

• w przypadku nawracających biegunek
• obecności krwi lub śluzu w kale
• zapaleń układu pokarmowego
• bólu brzucha
• braku apetytu
• przy podejrzeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
• zespół jelita drażliwego.

Zonulina pełni funkcję markera tzw. jelita przesiąkliwego, ponieważ jest białkiem kontrolującym przepuszczalność enterocytów. Wzrost poziomu zonuliny świadczy o uszkodzeniu błony śluzowej jelita i jej wzmożonej przepuszczalności. Podwyższone wartości zonuliny stwierdza się u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi. Zonulina wzrasta również u pacjentów z nieleczoną alergią pokarmową. Uszkodzenie bariery jelitowej uznawane jest za jedną z przyczyn podtrzymania stanu zapalnego u tych pacjentów. Wysoki poziom zonuliny w organizmie może świadczyć nie tylko o wzmożonej przepuszczalności jelita, ale również o toczącym się procesie zapalnym w obrębie błony śluzowej jelita.

Wskazania do wykonania badania:

• częste infekcje
• przeziębienia
• alergie i nietolerancje pokarmowe
• choroba Hashimoto
• problemy ze stawami (np. reumatoidalne zapalenie stawów)
• autyzm
• depresja
• problemy skórne
• zespół jelita drażliwego