Pakiet Brzuchomechanika

badanie ogólne kału,  kalprotektyna, Posiew kału w kierunku grzybów (Grzybica przewodu pokarmowego) – badanie mykologiczne, Pasożyty w kale - kompleksowe badanie parazytologiczne 3x

Badanie to jest wykonywane w celu pierwotnej diagnostyki schorzeń układu pokarmowego. Składa się ono z oceny makroskopowej (konsystencja i barwa), mikroskopowej
(niestrawione resztki pokarmowe – kulki tłuszczu, ziarna skrobi, włókna mięsne), oraz pomiaru pH. Konsystencja stolca powinna być łatwa do wydalenia (półmiękka), bez niestrawionych pozostałości pokarmu. Prawidłową barwą kału jest kolor brązowy, jednakże należy mieć na uwadze fakt, iż niektóre pokarmy (np.: burak, szpinak) oraz leki (np.: węgiel aktywny) mogą zmieniać jego zabarwienie. Wszelkie odstąpienia od powyższych norm powinny być sygnałem do wykonania badania.

Wskazania do wykonania badania:

• Nieprawidłowa barwa stolca
• Niecodzienny zapach
• Widoczne niestrawione resztki pokarmowe
• Przewlekłe zatwardzenia
• Przewlekłe biegunki
• Bóle brzucha

Kalprotektyna jest najczęściej wykonywanym markerem stanu zapalnego jelit. Ma właściwości bakteriobójcze, gdyż hamuje zależne od cynku bakteryjne metaloproteiny. Ogranicza przyleganie patogennych bakterii do ścianek jelita, zmniejszając ich wzrost. Przyczynia się do migracji granulocytów obojętnochłonnych do skupiska stanu zapalnego i podnosi ich możliwość fagocytowania. Stężenie kalprotektyny wzrasta w przypadku zmian zapalnych lub nowotworowych i jest wprost proporcjonalne do nasilenia procesu chorobowego w obrębie jelit. Marker ten przydatny jest we wstępnej diagnostyce nieswoistych zapaleń jelit, a także u osób, które już chorują na wrzodziejące zapalenie jelita grubego czy chorobę Leśniowskiego-Crohna. Badanie kalprotektyny pozwala często na wykluczenie konieczności wykonywania inwazyjnych i nieprzyjemnych badań takich jak gastro- i kolonoskopia.

Wskazania do wykonania badania:

• w przypadku nawracających biegunek
• obecności krwi lub śluzu w kale
• zapaleń układu pokarmowego
• bólu brzucha
• braku apetytu
• przy podejrzeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
• zespół jelita drażliwego.

Posiew kału w kierunku grzybów to procedura diagnostyczna, w której pobiera się próbkę kału w celu identyfikacji obecności grzybów w przewodzie pokarmowym. To badanie może być stosowane w diagnostyce infekcji grzybiczych przewodu pokarmowego, takich jak kandydoza jelitowa.
Wyniki badania pozwalają na określenie rodzaju grzyba obecnego w kale, co jest ważne dla postawienia diagnozy i dostosowania odpowiedniego leczenia antygrzybicznego. Otrzymane informacje mogą również pomóc w zrozumieniu przyczyny objawów takich jak biegunka, ból brzucha czy inne symptomy związane z infekcją grzybiczą układu pokarmowego.

Najbardziej powszechnym grzybem jest Candida albicans obecna w niewielkich ilościach w przewodzie pokarmowym. Zakłócenia równowagi mikroflory i poziomu pH w układzie pokarmowym lub rozrodczym stwarzają idealne warunki do przerostu drożdży. Czynniki sprzyjające kandydozie to: antybiotyki, zmiany hormonalne, antykoncepcja doustna, leki sterydowe, cukrzyca, niedoczynność tarczycy, niedobory żelaza (podatność na zakażenia), niedobory cynku, witamin z grupy B, witaminy A (obniżenie odporności), przewlekłe stany chorobowe i stres.

Wskazania do wykonania badania:

• świąd odbytu
• grzybica i/lub owrzodzenie jamy ustnej i/lub pochwy
• zapalenie pęcherza moczowego
• pękające kąciki ust
• przewlekłe zmęczenie
• bóle głowy, migreny
• wahania nastroju
• wzmożony apetyt na słodycze
• grzybica paznokci i stóp.

Zakażenia pasożytnicze, obok infekcji bakteryjnych i zatruć należą do najczęstszych przyczyn dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Nierozpoznane i nieleczone mogą prowadzić do poważnych powikłań związanych między innymi z zaburzeniami wchłaniania niezbędnych witamin i mikroskładników oraz zaburzeniami gospodarki wodno-elektrolitowej. Konsekwencją takich zaburzeń może być przewlekłe osłabienie, niedożywienie, a nawet upośledzenie rozwoju u dzieci. Kompleksowe badanie w kierunku wszystkich pasożytów bytujących w przewodzie pokarmowym wykorzystuje analizy makroskopowe, mikroskopowe oraz immonoenzymatyczne. Diagnosta poprzez charakterystyczny rozmiar i kształt jest w stanie zidentyfikować konkretny rodzaj pasożyta, którego różne stadia rozwoju są wydalane wraz z kałem z dolnego odcinka przewodu pokarmowego.

NAJCZĘSTSZE OBJAWY ZAKAŻEŃ PASOŻYTNICZYCH:

• Biegunki
• Tłuszczowe stolce
• Bóle brzucha
• Bóle nad spojeniem łonowym
• Kaszel
• Astma oskrzelowa
• Zgrzytanie zębami
• Trudności w koncentracji
• Zmniejszony apetyt
• Spadek masy ciała
• Nudności, wymioty
• Owrzodzenia żołądka
• Owrzodzenia jelita grubego
• Zapalenie dwunastnicy i jelita czczego
• Zapalenie wyrostka robaczkowego

BADANIE PARAZYTOLOGICZNE KAŁU WYKRYWA OBECNOŚĆ M.IN.:

• Glista ludzka (Ascaris lumbricoides)
• Lamblia jelitowa (Gardia intestinalis)
• Owsik ludzki (Enterobius vermicularis)
• Węgorek jelitowy (Strongyloides stercoralis)
• Blastocystis hominis
• Włosogłówka ludzka (Trichiuris trichiura)
• Tęgoryjec dwunastnicy (Ancylostoma duodenale)
• Tasiemiec uzbrojony (Taenia solium)
• Tasiemiec nieuzbrojony (Taenia saginata)
• Tasiemiec karłowaty (Hymenolepsis nana)
• Tasiemiec psi (Dypylidium caninum)
• Bruzdogłowiec szeroki (Diphylobotrium latum)
• Kryptosporydium (Cryptosporidium spp.)
• Przywra wątrobowa (Fasciola hepatica)
• Przywra jelitowa (Fasciolopsis buski)

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 24 czerwca 2020 r. w sprawie zgłaszania wyników badań w kierunku biologicznych czynników chorobotwórczych u ludzi (Dz.U. 2020 poz. 1118), wykrycie w materiale od pacjenta cyst, trofozoidów, antygenu lub materiału genetycznego Giardia lamblia podlega obowiązkowemu zgłoszeniu do SANEPID-u.