Pakiet Diagnostyka Przewodu Pokarmowego

Giardia lamblia p/c IgG
Glista ludzka p/c IgG (Ascaris lumbricoides)
Sekrecyjna sIgA (sIgA, Wydzielnicze IgA)
Antygen mannanowy
Helicobacter pylori – antygen w kale

Zakażenie Giardia lamblia, nazywane również giardiozą, to choroba wywołana przez pierwotniaka Giardia lamblia. Występuje jako trofozoid i cysta. Pierwotniak ten kolonizuje jelita ludzkie, co może prowadzić do różnych objawów i dolegliwości, m.in.:

• Biegunek: Często występuje biegunka, która może być przewlekła.
• Wzdęć: Zakażenie może powodować wzdęcia i gazowanie.
• Bóli brzucha: Pacjenci z giardiozą często skarżą się na bóle brzucha.
• Nudności: Mogą wystąpić nudności i wymioty.
• Utraty wagi: W wyniku zaburzeń trawienia i wchłaniania substancji odżywczych, może wystąpić utrata wagi.
• Nadmiernych gazów: Zwiększona produkcja gazów jest jednym z charakterystycznych objawów.

Giardia lamblia przenoszona jest najczęściej drogą feko-oralną, czyli przez spożycie zanieczyszczonej wody lub pokarmu. Zakażenie może również wystąpić w wyniku kontaktu z zakażonymi osobami lub zwierzętami.
Aby zapobiegać zakażeniom, bardzo ważne jest unikanie spożywania zanieczyszczonej wody i żywności oraz utrzymanie dobrych praktyk higienicznych.

Glista ludzka (Ascaris lumbricoides) jest jednym z największych pasożytów ludzkich, osiągając długość nawet kilkunastu centymetrów. Zakażenie glistą ludzką jest jednym z najczęstszych rodzajów zakażeń pasożytniczych u ludzi, zwłaszcza w obszarach o niskim standardzie higieny.

Glisty ludzkie zazwyczaj osiedlają się w jelitach, gdzie dorosłe osobniki produkują jajeczka, które są wydalane z kałem zarażonej osoby. Zakażenie następuje poprzez spożycie jajeczek pasożyta, które są obecne w zanieczyszczonych pokarmach lub wodzie. Po spożyciu jajeczka rozwijają się w organizmie, przechodząc różne stadia larwalne, zanim osiągną dojrzałość jako pasożyt dorosły.

Objawy zakażenia glistą ludzką mogą obejmować bóle brzucha, nudności, biegunkę, a w przypadku dużego obciążenia pasożytem, może wystąpić niedożywienie i problemy z wchłanianiem składników odżywczych. Aby zmniejszyć ryzyko zakażenia glistą ludzką, ważne jest przestrzeganie zasad higieny osobistej i unikanie spożywania surowych lub nieodpowiednio przygotowanych pokarmów.

Badanie sprawdzające odporność śluzówkową. Wydzielnicze (sekrecyjne) IgA to przeciwciało wytwarzane przez błony śluzowe. Ma ono zdolność wiązania się z bakteriami, wirusami czy grzybami, które dostały się do organizmu drogą oddechową lub pokarmową i pomaga w ich eliminacji. Stanowi pierwszą linię obrony organizmu. Zmniejszone sIgA obserwuje się często w przebiegu chorób alergicznych, a także przy zaburzeniach odporności. Podwyższony poziom sIgA w kale świadczy o toczącym się w jelicie miejscowym stanie zapalnym i reakcji obronnej śluzówki jelita.

Wskazania do wykonania badania:

• zaburzenia odporności
• trudne do sprecyzowania dolegliwości ze strony jelit, wątroby czy
• nerek
• podejrzenia chorób autoimmunologicznych.

Antygen Mannanowy to specyficzny antygen związany z grzybicą, zwłaszcza infekcją Candida albicans.
U zdrowych osób grzyby z rodzaju Candida nie wywołują stanów chorobowych. Zaś, dla pacjentów borykających się z zaburzeniami układu odpornościowego stanowią zagrożenie, wywołujące różne dolegliwości, zależne od miejsca zakażenia, np. infekcje dróg moczowo-płciowych, oddechowych, bóle brzucha, wzdęcia, biegunki, problemy z koncentracją, długofalowe zmęczenie, nadmierną senność. Antygen mannanowy przeznaczony jest do osób z kandydozą, po antybiotykoterapii, deficytach immunologicznych, leczeniu chirurgicznym, zabiegach inwazyjnych.

Helicobacter pylori jest bakterią, która zasiedlając się w żołądku i dwunastnicy powoduje zmiany zapalne w błonie śluzowej i rozwój wielu chorób przewodu pokarmowego (choroba wrzodowa żołądka, choroba wrzodowa dwunastnicy, zgaga i nadkwasota, nowotwory żołądka). Zakażenie H. pylori jest zazwyczaj bezobjawowe. Zaledwie u ok. 10% zakażonych osób występują symptomy. Badanie to, jest wskaźnikiem aktualnego zakażenia bakterią. Jest również wykorzystywane w ocenie skuteczności terapii. Techniką wykorzystywaną do diagnostyki tej bakterii jest metoda immunochromatograficzna.

Wskazania do wykonania badania:

• Biegunki
• Nudności
• Wzdęcia
• Niestrawność
• Bóle brzucha
• Uczucie pełności po jedzeniu
• Kwaśne odbijanie i zgaga