Rzęsistkowica (Trichomonas vaginalis)

Opis

Celem badania jest identyfikacja obecności DNA Trichomonas vaginalis w badanym materiale diagnostycznym.

Rzęsistek pochwowy to pasożyt przenoszony najczęściej drogą płciową, który jest odpowiedzialny za wywołanie choroby zwaną rzęsistkowicą. W przypadku przewlekłych stanów zapalnych, rzęsistek lokalizuje się w pochwie i cewce moczowej u kobiet, a także w cewce moczowej, gruczole krokowym i pęcherzykach nasiennych u mężczyzn. Pasożyt ten jest odpowiedzialny za uszkodzenie komórek nabłonka pochwy, powodując drobne ubytki i owrzodzenia. Okres wylęgania choroby wynosi od 1 do 4 tygodni.
W przypadku zakażenia, u 50% zarażonych kobiet obserwuje się obfite, piankowate, żółtawe upławy, które często występują przy podrażnieniu pochwy i sromu. Objawy te nasilają się w czasie miesiączkowania, co stanowi charakterystyczny element przebiegu rzęsistkowicy. Stwierdza się obecność stanu zapalnego w pochwie, nagromadzenie wydzieliny w sklepieniu pochwy oraz obecność drobnych wybroczyn na błonie śluzowej pochwy lub szyjki macicy. W przypadku zakażenia dróg moczowych, mogą wystąpić charakterystyczne objawy, takie jak pieczenie, częste oddawanie moczu, parcie na mocz, a nawet bolesne oddawanie moczu oraz bóle w podbrzuszu. Te objawy mogą być wynikiem przeniesienia infekcji z dróg płciowych do dróg moczowych.
Objawy te mogą być różne w zależności od indywidualnych cech pacjenta oraz od czasu trwania infekcji.
Warto podkreślić, że zidentyfikowane zmiany w pochwie, takie jak stan zapalny czy wybroczyny, mogą być wynikiem różnych czynników, w tym infekcji bakteryjnych, wirusowych lub grzybiczych. Dlatego też, aby dokładnie określić przyczynę objawów i zalecić odpowiednie leczenie, istotne jest skonsultowanie się z lekarzem. Profesjonalna ocena kliniczna jest kluczowa w ustaleniu właściwej diagnozy i planowaniu skutecznego leczenia.
Leczenie partnera seksualnego jest również kluczowe w celu zapobieżenia ponownej infekcji.